Uważność, to skupienie uwagi na tym, co jest w teraźniejszości, a jednocześnie bez osądzania.
W byciu uważnym przeszkadza:
- negatywny monolog wewnętrzny, taki jak: „Nigdy nic mi się nie udaje”, „Zawsze muszę nawalić”,
- nawykowe style myślenia, które obejmuje myślenie katastroficzne, wyolbrzymianie tego, co negatywne i umniejszanie tego, co pozytywne, czytanie w myślach, „powinności”, czy obwinianie siebie i innych
- negatywne interpretacje, takie jak: „Nie przywitała się ze mną. Ma mnie w nosie.”
Uważność to patrzenie na świat i siebie z ciekawością i akceptacją. Pozwala wiele się o sobie dowiedzieć. Badania pokazują, że praktykowanie uważności podnosi nasz poziom motywacji, poprawia umiejętność koncentracji, kontrolę emocji oraz relacje społeczne.
Uważność w sportowej praktyce
Sport – uważność w praktyce
Uważność można praktykować w formie medytacji (skanowanie ciała, uważny oddech). Ja natomiast, pracując ze sportowcami, jestem fanką wprowadzenia jej jako elementu codziennego życia oraz treningu. Pozwala to korzystać z niej w każdej sytuacji. Również w trakcie startu.
Przede wszystkim rejestruj rzeczy atrakcyjne i odpychające, Podczas treningu zwracaj uwagę na to, czy rzecz, którą widzisz, słyszysz albo czujesz możesz określić jako „atrakcyjną” lub „odpychającą”. Zwróć uwagę na emocje jakie Ci towarzyszą. Sprawdź jednocześnie które spośród nich pomagają, a które przeszkadzają Ci w byciu skoncentrowanym.
Po drugie zwracaj uwagę na uciekające podczas biegania myśli. Postaraj się wrócić nimi do „tu i teraz”. Będzie łatwiej, jeśli znajdziesz jakiś konkretny element, do którego możesz się przywołać. Może to być tempo, dowolny element techniczny czy sprawdzenie tętna.
Po trzecie, wyłącz wewnętrznego „autopilota” podczas treningu. Skup się na każdym fragmencie mijanej drogi. Sprawdź, jakie elementy dobrze znanej trasy zwykle umykają Twojej uwadze.
Po czwarte – „nie kręć filmu”. Gdy w Twojej głowie pojawi się myśl, zauważ ją i puść dalej. Spróbuj jednocześnie powstrzymać się od tworzenia ciągu skojarzeń, jaki często pojawia się w naszych głowach.
Pielęgnuj w sobie wdzięczność. Badania pokazują, że wyrażanie (i odczuwanie) wdzięczności zmniejsza stres, łagodzi stany depresyjne i zwiększa optymizm. Wystarczy słowo „dziękuję” by poczuć się lepiej. Jednocześnie pielęgnowanie w sobie wdzięczności zwiększa naszą zdolność przebaczania oraz zmniejsza ryzyko pogrążenia się w zgorzknieniu i żalu. Przyspiesza także psychiczną rekonwalescencję po trudnych przeżyciach i bardzo silnym stresie.
Jeśli chciałbyś wprowadzić uważność w formie medytacji i poszukujesz pomocy, to polecam Ci aplikację Stop, Breathe & Think: Meditation & Mindfulness na Androida (klik) i iOS (klik)